مقاله: پاییز شاعران چه رنگی است؟
به گزارش دانشنامه آریایی، این شاعر می افزاید: به دلیل غارتگری هایی که پاییز دارد و شکل خاصی در طبیعت ایجاد می نماید، در نگاه برخی شاعران نماد غارتگری و نشانه ای از ظلم است.
شادی باشد یا اندوه، پاییز همواره با شعر همراه بوده است. فرقی نمی نماید از پاییز طعم انار را به خاطر سپرده باشید یا خرمالو؛ هر آن چه هست طعمش به یاد می ماند.
این شاعر می افزاید: دیدگاه نسبت به پاییز در شاعران نسل نو به نسبت گذشته تغییری ننموده چون پاییز همان پاییز است و همان دگرگونی را در خود دارد. اما شاعران کلاسیک ما غالبا خانه نشین بودند و معمولا از زیبایی ها می گفتند، اما امروزه شاعر در متن زندگی مردم است و به راحتی می تواند هم زیبایی ها و هم زشتی ها را بیان کند.
پوران فرخ زاد در کتاب از پاییز (زنجیره ای از شعرهای پاییزی از سروده های کهن تا امروزین در قالب های گونه گون درباره چیستی واژه خزان نوشته است: چنان که می دانیم زایش هر واژه، در هر زمان بر پایه نماد و نمود ریشه یا ریشه هایی است که بتوان به یاریگریشان، آن احتیاج ویژه را برآورده ساخت. برای نمونه، نامواژه تابستان، آمیزه ای است از واژه تاب تابیدن و تابش و ستان صندلی و هنگام که معنای آن اشاره ای است به هنگام تابش خورشید و گرما. یا زمستان که آن اشاره ای است به هنگام سرما و سردی هوا. و واژه بهاران به هنگامِ بهی هوا، جوانه زدن درختان، و شکوفه برآوردن آن گیاهان است.
منبع مقاله: پاییز شاعران چه رنگی است؟