جای اندوه، بکارید درخت... - دانشنامه آریایی

تصورش هم ترسناک است و هم خنده دار. تصور کن بیل و بیلچه و کلنگ را هم با الکل یا آب و صابون بشویی و بعد درخت بکاری! پارسال این موقع ها هنوز بازار روحیه و امیدبخشی در بیمارستان ها داغ بود و در آن روزهای پروحشت که جهان را زیر سلطه داشت، همین روحیه کادر درمان از ایران به بقیه کشورهای جهان هم صادر شد.

در آن روزهای پر از ترس، کادر درمان ایران نشان داد هرچند کرونا وحشی است و بیرحمانه آدم ها را مبتلا می نماید و می کشد اما پزشکان و پرستاران پای کارند و شبانه روز در بیمارستان ها و درمانگاه ها حاضرند تا جان مردم را نجات دهند.

پارسال این موقع ها بود که کادر درمان ثابت کرد قهرمان اصلی دوره کروناست. ما به مرور این را فهمیدیم. وقتی حتی از ترس کرونا جرات نداشتیم نان بخریم و بیشتر مردم در خانه نان می پختند اما پرستاران و پزشکان هر چند ماسک کم بود و گان کمتر اما بیمارستان ها را رها نکردند.

تصور کن چشم در چشم کرونا ماندند تا مردم به زندگی خود ادامه دهند. کم کم فهمیدیم پزشکان و پرستاران چه فداکاری عظیمی می نمایند.

کم کم یاد گرفتیم با طرح های گرافیکی، با بیلبوردنوشته ها و زمین نوشته ها قدردانی خودمان را نشان دهیم و به آنها بگوییم، می دانیم چقدر فداکارید.

بیشتر از یک سال است کرونا همچنان ترکتازی می نماید اما ما ترس مان کمتر شده چون کرونا را شناخته ایم، فریب ها و چهره عوض کردن هایش را می شناسیم و می دانیم باید پروتکل ها را رعایت کنیم تا کمتر در دسترس کووید 19 باشیم.

با همه اینها هنوز می ترسیم، هنوز جرات نداریم به بیمارستان ها برویم، هنوز تا جایی که می توانیم حتی رفتن به مطب پزشکان را به تاخیر می اندازیم.

هنوز وقتی از در بخش کرونایی ها رد می شویم احساس می کنیم فرشته مرگ آن طرف در بسته نشسته و اگر از در رد شویم ما را می گیرد و با خود می برد اما کادر درمان هر روز و هر روز از آن در رد می شوند و به بخش کرونایی ها می فرایند تا آدم های درگیر را نجات دهند.

آنها هم می ترسند اما به مرحله بالاتری از ترس دست پیدا و از آن عبور نموده اند. از جان خود عبور نموده اند برای نجات دیگران. پارسال اگر حتی از درختکاری می ترسیدیم، سال جاری اما به یاد شهدای سلامت که در یک سال گذشته جانشان را از دست داده اند، درخت کاشتیم.

حرکتی زیبا و ماندگار که از نوشته ها و نقاشی ها و طرح ها هم بهتر است و به یادماندتی تر. درختانی که سال جاری کاشته شده اند به مرور قد می کشند و به بار می نشینند و آیندگان به یاد خواهند آورد که سال سیاه کرونا چه عزیزان فداکاری را از ما گرفت.

فرهنگ محافظت از درخت را یاد بگیریم

مژگان عباسلو که هم پزشک است و هم شاعر و از اولی که کرونا آمد در بیمارستان ولایت قزوین پای کار بود و هست، درباره درختکاری به یاد مدافعان سلامت می گوید: بسیار کار زیبایی است و حس خیلی خوبی را نه تنها به کادر درمان بلکه به خانواده های شهدای سلامت و دیگر مردم منتقل می نماید.

درخت هایی که کاشته می شوند، حتما شناسنامه دارند و حالا که در سراسر کشور این کار باب شده و سازمان ها، نهادها و عموم مردم به یاد شهدای سلامت درخت می کارند، خوب است کنار هر درخت نام شهید هم نوشته گردد.

این درخت ها عظیم می شوند و به بار می نشینند و نام آن شهید برای همواره زنده خواهد ماند. به خصوص اگر فرهنگ محافظت از درختان و فضای سبز هم آموزش داده گردد و در کنار این درختکاری به مردم یادآوری گردد که به درختان آسیب نزنند، شاخه آنها را نشنمایند، پای درختان کیسه های پلاستیکی و زباله نریزند.

من چند سالی در آمریکا زندگی کردم و دیدم زباله ریختن در معابر، پارک ها، رودها و... چه جریمه سنگینی دارد. گاهی 800 دلار جریمه می نمایند، مثلا برای انداختن یک بطری پلاستیکی آب، پلیس ناگهان سر می رسد و جریمه می نماید.

این روش باعث شده مردم مدام پلیس و قانون را کنار خود ببینند و مراقب باشند جریمه نشوند . جریمه ریختن زباله آن قدر زیاد است که مردم کلا این کار را از رفتار خود حذف نموده اند. کشور ما روی خط بیابان قرار گرفته است و جز خطه سبز شمال کشور، درخت در کل کشور کم داریم.

اگر کاشت درخت به هر مناسبتی یا عظیمداشتی به فرهنگ تبدیل گردد حتما فضای سبز کشورمان بیشتر خواهد شد اما باز هم تاکید می کنم قبل از کاشت درخت باید فرهنگ محافظت از درخت را یاد بگیریم و به نظرم این فرهنگ سازی باید از بچه ها آغاز گردد.

به بچه ها درختکاری آموزش بدهیم

عباسلو می گوید: چقدر در کشور ما و در شهرهای عظیم مانند تهران و کرج درخت سوزی و باغ سوزی شد تا جای آنها را مجتمع های مسکونی بگیرد . یادم هست بچه که بودم نزدیک خانه مان یک باغ بود که خیلی دوستش داشتم . همه درخت های باغ را سوزاندند تا تبدیل به زمین بی حاصل و بی درخت گردد بعد جای درخت ها آپارتمان ساختند . راستش را بخواهید ما درختکاری را باید عملا به بچه ها آموزش بدهیم و در کنارش فرهنگ نگهداری از درخت و محیط زیست را .

شعر به دست خود درختی می نشانم / به پایش جوی آبی می کشانم ... سروده زنده یاد عباس یمینی شریف را همه ما یادمان هست. این گونه اشعار اهمیت درخت را به بچه ها گوشزد می نماید اما باید از کلام فراتر برویم و عملا به بچه ها درختکاری و نگهداری از محیط زیست را آموزش بدهیم.

با خودمان صادق باشیم، چند نفر از ما، فرزندان مان در حال درختکاری دیده اند؟ چند نفر از ما به درختان محله یا خانه مان به صورت مداوم رسیدگی می کنیم تا بچه ها یاد بگیرند و تکرار نمایند .

بعضی پدر و مادرها در داخل آپارتمان گل و گیاه نگهداری می نمایند و به نظرم این یکی از رفتارهای خوبی است که برای بچه ها بعد آموزشی دارد . همین که بچه ها،پدر و مادر خود را ببینند که چگونه با حساسیت و دقت، مراقب گلدان ها هستند به آنها آموزش می دهد که فضای سبز اهمیت دارد و باید به آن توجه کرد.

حواسمان به نوروز دوم کرونایی باشد

اوضاع مان از پارسال خیلی بهتر است . یاد گرفته ایم با کرونا چگونه رفتار کنیم که به ما آسیب نزند در عین حال که کنارمان است و هر لحظه آمادگی دارد تا حرکتی عجیب و غریب از خودش نشان دهد .

مدتی است بستری های بیمارستان ها کم شده به جز خوزستان که اصلا حال و روز خوبی ندارد اما واقعیت این است اگر مراعات نکنیم کرونا دوباره زمینگیرمان می نماید .

این ویروس مدام در حال تغییر است و گونه های جدیدی از خودش نشان می دهد . نوروز سال قبل یادتان هست چقدر وحشت زده بودیم و همه کارها را لغو کردیم و در خانه ماندیم . سال جاری هم باید همان رفتار را داشته باشیم .

اگر سفرها و دورهمی ها زیاد گردد بعد از تعطیلات دوباره غافلگیر می شویم . به نظرم به واکسن هم نباید زیاد خوشبین باشیم .

واکسن کرونا هم چیزی شبیه واکسن آنفلوآنزاست که بعضی واریانت های ویروس کرونا را پوشش می دهد نه همه آنها را . مگر در آمریکا واکسن فایزر تزریق نکردند اما ویروس جهش یافته نیویورکی آمد و همه را غافلگیر کرد .

روحیه کادر درمان خیلی بهتر از نوروز سال قبل است، به هرحال یادگرفته ایم چگونه کرونا را مدیریت کنیم اما باز هم تاکید می کنم همه چیز به رفتار مردم بستگی دارد . اگر ماسک نزنیم، فاصله گذاری اجتماعی را رعایت نکنیم، اگر دستان مان را نشوییم، اگر سفر برویم و مهمانی ها رونق بگیرد، اتفاقات دردناک سال 99 تکرار خواهد شد .

به یاد شهدای سلامت درخت می کارید، ممنون و دمتان گرم و سرتان سلامت اما بهتر از درختکاری، رفتار درست در مواجهه با کروناست . پروتکل ها را رعایت کنیم همه آنها را .

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه خبرنگاران