حضور انسان نئاندرتال در ایران قطعی شد ، انسان نئاندرتال در کدام قسمت کشور زندگی می کرده است؟
به گزارش دانشنامه آریایی، انتشار نتایج پژوهش های جدید روی یک دندان توسط تیمی از پژوهشگران بین المللی و موزه ملی ایران نشان از حضور قطعی انسان نئاندرتال در ایران طی دوره پارینه سنگی میانی دارد.
خبرنگاران: نتایج پژوهش جدیدی توسط متخصصین موزه ملی، پژوهشگاه میراث فرهنگی، آزمایشگاه باستان سنجی دانشگاه تهران و چند دانشگاه فرانسوی ازجمله دانشگاه پواتیه و دانشگاه بوردو، وجود انسان نئاندرتال در ایران را به اثبات رساند.
جبرئیل نوکنده رئیس موزه ملی ایران گفت: نتایج مطالعات یک دندان انسان کشف شده در غرب ایران که این هفته در ژورنال بین المللی تطور انسان منتشر شد به طور قطع ثابت می کند انسان نئاندرتال در زاگرس می زیسته است.
او در ادامه گفت: با توجه به اهمیت نتایج این پژوهش، دندان یافت شده به زودی در گالری پارینه سنگی موزه ملی ایران به نمایش درخواهد آمد.
فریدون بیگلری مسئول بخش پارینه سنگی موزه ملی نیز گفت: این دندان آسیای کوچک مربوط به یک کودک نئاندرتال است که در زمان مرگ بین 6 تا 10 سال سن داشته است.
او افزود: این دندان در اواخر دهه 1370 طی پژوهش های باستان شناسی دشت اسلام آباد غرب که به هدایت کامیار عبدی انجام می گرفت در غار وزمه کشف و از آن زمان تاکنون چندین بار با استفاده از شیوه های مختلف بررسی و مطالعه شده است.
بیگلری در ادامه گفت: در مطالعه اخیر این نمونه با استفاده از دستگاه تصویربرداری سه بعدی میکرو سی تی از طریق پرتوایکس بُرش نگاری شد و از این طریق بخش های داخلی از جمله محل اتصال عاج به مینای دندان بررسی و اندازه گیری شد. این تصویربرداری سه بعدی مینا و عاج دندان مشخص کرد که نمونه وزمه دارای ویژگی های دندان انسان نئاندرتال است.
او گفت: اهمیت این یافته در این است که بر اساس انتشارات آکادمیک موجود تاکنون تنها یک استخوان انسان دوره پارینه سنگی میانی در ایران یافت شده که مربوط به کاوش غار بیستون در سال 1328 است. در سال گذشته نیز خبر کشف یک دندان نیش شیری انسان نئاندرتال در کرمانشاه در رسانه های جمعی مطرح شد، اما چون هنوز نتایج بررسی آن در سطح آکادمیک منتشر نشده، نمی توان درباره آن اظهارنظر کرد.
بیگلری گفت: در کاوش غار بیستون بخشی از استخوان ساعد انسان کشف شد که با توجه به لایه ای که از آن به دست آمده قدمتی بیش از 40 هزار سال دارد. این یافته مهم در موزه دانشگاهی پنسیلوانیا آمریکا نگهداری می شود. مقایسه اندازه های این نمونه بازند پیشین (راست) انسان نئاندرتال و دیگر نمونه های موجود نشان داده که این استخوان در گروه نئاندرتال و انسان مدرن دوره پارینه سنگی جدید جای می گیرد.
بیگلری گفت: از آنجا که شماری از پژوهشگران در انتساب استخوان بیستون به انسان نئاندرتال یقین کامل ندارند، دندان یافت شده در وزمه به این تردیدها خاتمه داد و با انتشار مستندات جدید در ژورنال بین المللی تطور انسان، ایران نیز در لیست کشورهایی قرار گرفت که بقایای انسان نئاندرتال در آن کشف شده است.
مرجان مشکور متخصص باستان جانورشناسی و پژوهشگر وابسته موزه ملی ایران و موزه تاریخ طبیعی پاریس در این رابطه گفت: علاوه بر این دندان، مجموعه ای از سنگواره حیوانات منقرض شده از جمله شیر، کفتار خالدار، کرگدن و گاو وحشی و همچنین گونه های دیگر مانند پلنگ، گرگ، روباه، اسب وحشی، گورخر، گراز و گوزن در غار وزمه یافت شده که با توجه به سال یابی های انجام شده مربوط به فاصله زمانی بین 70 هزار سال تا حدود 11 هزار سال پیش هستند.
او افزود: این غار طی مدت زمان یادشده کنام درندگانی بوده که لاشه حیوانات را به درون غار حمل می کردند.
غار وزمه در تاریخ 14 اسفند 1385 با شماره ثبت 17843 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع: چمدان