سرویس بهداشتی دغدغه مشترک فعالان گردشگری است - دانشنامه آریایی

محمد ابراهیم لاریجانی، کارشناس گردشگری طی یادداشتی که آن را در اختیار خبرگزاری قرار داده، پیرامون اینکه سرویس بهداشتی دغدغه مشترک فعالان گردشگری است، نوشت:

در روزهای اخیر به وفور صحبت ها و ویدئوهای وزیر میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری پیرامون اهمیت سرویس بهداشتی شنیده شده است. نقدهای زیادی هم در این خصوص شده و این سوال مطرح است که چرا آقای ضرغامی در رأس یک وزارتخانه با آن همه موضوعات مهم این قدر به سرویس بهداشتی می پردازد و اصرار دارد که در تمام سفرهای داخلی و خارجی خود سرویس بهداشتی را پر رنگ کند در حالی که ده ها موضوع مهم دیگر در حوزه های گردشگری وجود دارد که نیازمند توجه است.

یکی از درست ترین کارهایی که وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در حوزه گردشگری می تواند انجام دهد؛ ایجاد اداره ای برای پیگیری نوسازی و ساخت سرویس بهداشتی است و اتفاقاً بر این عقیده ام که ضرغامی بسیار هوشمندانه و هدفمند و معنادار روی این موضوع تمرکز نموده است، شاید اگر بگویم در مدت کوتاه حضور ضرغامی در این وزارتخانه وی یک شبه تجربه چند ده ساله گردشگری را بدست آوردند، به گزاف نگفته باشم.

همه ما فعالان یا مدیران حوزه گردشگری پس از چندین سال فعالیت و حضور در مجامع داخلی و خارجی و تماشا کشورهای مختلف و اجرای تورهای متعدد و صحبت با گردشگران یا فعالان گردشگری سایر کشورها، نهایتاً به یک تجربه مشترک رسیده ایم و آن اینکه سرویس بهداشتی مهم است.

همه مدیران گردشگری در طول دوره مسئولیت خود به علت همین تجربه، با اولویت و حساسیت از سرویس بهداشتی ها بازدید نموده ایم و برای ساماندهی آن دستور داده ایم، همه ما در دوره های آموزشی داخلی و به ویژه خارج از کشور اولین چیزی که مشتاقانه بازدید نموده ایم، سرویس بهداشتی بوده است.

اگر امروز به عنوان بازرس از سوی وزارتخانه گردشگری به استانی اعزام می شویم، اولین چیزی که بازدید می کنیم سرویس بهداشتی است. این یکی از دغدغه ها، استانداردها و اصول ما در حوزه گردشگری است که همه عملنمودها و استانداردهای بعدی را با آن می سنجیم.

بنابراین چه چیزی بهتر از اینکه آقای ضرغامی که اساساً کارمند این وزارتخانه نبوده و فعالیتی در گردشگری نداشته اما در مدت کوتاه حضور خود در این وزارتخانه، این زیرساخت مهم را درک نموده و تمام قد برای ساماندهی آن می کوشد، تنبیه می نماید، تشویق می نماید و نقد و طعنه و کنایه را به جان می خرد تا این استاندارد و تجربه مشترک مان را سامان ببخشد. ضرغامی همان کاری را انجام می دهد که ما مدعیان شناخت صنعت گردشگری انجام می دهیم و می دادیم.

البته به نظر می رسد در نگاه ضرغامی اهمیت دادن به سرویس بهداشتی صرفاً بخاطر اینکه یکی از نیازهای اساسی مسافران و گردشگران را پوشش می دهد نیست بلکه به نظر می رسد او می خواهد به ابعاد گسترده تری از تأثیر زیرساخت در صنعت گردشگری اشاره کند، گویا ضرغامی می خواهد به نوعی دیگر تئوری پنجره شکسته را به زیر مجموعه خود و به متولیان امر یادآوری کند.

ضرغامی می خواهد بگوید وزارتخانه ای که به سرویس بهداشتی توجه دارد یا باید توجه داشته باشد سایر زیرساختها و نیازها که جای خود دارد. البته باید خودش هم قوانین مربوطه را پیگیری و موانع ساختاری و اداری را بردارد.

وی وضع نامناسب سرویس های بهداشتی را به مثابه مشت نمونه خروار سایر زیرساختها در صنعت گردشگری بر سر دست گرفته است و می خواهد بگوید وزارتخانه و مدیران از این نقطه باید پیگیری نمایند تا بالاتر تا جایی که همه پنجره های شکسته صنعت گردشگری ترمیم گردد.

بعید است او پارامترهای اثر گذار صنعت گردشگری را نشناسد و زیرساختها، استراتژی ها، استانداردها، نهادها، انجمن ها و جوامع، ایران هراسی، تبلیغات، آموزش، تسهیل سرمایه گذاری و صدور مجوز، تأمین مالی، توسعه ارتباطات با همسایگان، بازاریابی، معرفی ایران، برنامه ریزی استانی و ملی و بسیاری از مسائل مهم صنعت گردشگری را نداند یا تا حالا درک ننموده باشد.

در انتها ضروری است بدانیم سرویس بهداشتی در دنیا آنقدر اهمیت دارد که سازمان دنیای توالت و روز دنیای توالت برایش در نظر گرفته شده است و در دستورالعمل سازمان ملل برای رسیدن به توسعه پایدار در سال 2030 توجه به سرویس بهداشتی ششمین هدف از این برنامه است.

بعلاوه حدود 700 میلیون نفر در دنیا به توالت دسترسی ندارد و به گزارش بانک دنیای کمبود توالت در دنیا 260 میلیارد دلار هزینه های بهداشتی و درمانی به بار می آورد و جالب اینکه هر یک دلاری که در ساماندهی توالت ها هزینه می کنیم 5.5 دلار سودآوری در کاهش هزینه های درمانی در پی دارد.