معرفی فیلم لیتل میس سان شاین؛ این خانواده کوچک دیوانه دوست داشتنی - دانشنامه آریایی

از آن فیلم های مستقل جمع و جور که خوره های فیلم عاشقش شدند. فیلمی که با بودجه 8 میلیون دلاری ساخته شد و بیشتر از 100 میلیون دلار فروش کرد.

جاناتان دیتون و والری فاریس را تا پیش از این کسی نمی شناخت. اولین فیلمنامه ای هم بود که مایکل آرنت نوشت. (کسی که بعدتر فیلمنامه کارهای شاخصی مثل داستان اسباب بازی 3، inside out (درون بیرون) و انیمیشن شجاع را نوشت.)

استیو کارل، آلن آرکین، تونی کولت و گرگ کینر بازیگران اصلی فیلم بودند. داستان خانواده ای متشکل از یک پدربزرگ، یک پدر ایده آل گرای ایرادگیر، مادری خسته، برادری که آرزویش خلبانی است و می خواهد طبق تئوری های نیچه زندگی کند اما کوررنگی دارد، یک دایی عجیب و غریب و دختربچه ای که آرزویش این است در یک مسابقه زیبایی و استعدادیابی برنده شود.

جهتی که خانواده تا محل مسابقه دخترک طی می کنند باعث می شود نسبت به هم نزدیکتر شوند و دید جدیدی به احوال هم پیدا کنند.

فیلمی بسیار شیرین و دوست داشتنی که نقاط قوتش هم از فیلمنامه جذابش می آید و هم از بازیگرانی که کاریزماتیک هستند و آن دختر بچه شیرین آن سال ها ابیگل برزلین که اتفاقا نامزد اسکار بازیگر نقش مکمل هم شد. درنهایت هم آلن آرکین و فیلمنامه نویس اسکار آن سال را به خانه بردند.

این فیلمی طعنه آمیز و در عین حال شیرین درباره آدم هایی است که گمان عمومی درباره شان شکست خورده است اما به موقعش سر پا می ایستند و هوای همدیگر را دارند.

سال 2006 که فیلم لیتل میس سان شاین ساخته شد هنوز تعداد فیلم های مستقلی که بتوانند به فصل جوایز راه پیدا کنند مثل امروز زیاد نبود. این جزو آن فیلم هایی بود که جهت را برای کارگردانان مستقل هموار کرد.

آن سکانس مسابقه پایانی را می شود به جای داروی ضد افسردگی مصرف کرد. فیلمی که با تیره ترین مفاهیم زندگی به سرزنده ترین شکل ممکن برخورد می کند.